Sunday 26 October 2008

dealing with ambiquity

Πριν απο χρόνια έμαθα την πιό απίθανη τριφτή ζύμη από μια φίλη στην Αγγλία. Με τον καιρό και τις πολλές επαναλήψεις έχω κάνει την συνταγή εντελώς δική μου και την 'διορθώνω' ανάλογα με το πώς θέλω να μου βγεί η ζύμη. Για τα συγκεκριμένα πιτσάκια χρησιμοποίησα 200γρ βιταμ και 330 γρ αλέυρι. Έβαλα το βιτάμ στην κατάψυξη για να παγώσει καλά καλά. Ζύγισα το αλέυρι και πρόσθεσα και μια γενναία πρέζα αλάτι.
Όταν το βιτάμ πάγωσε το έτριψα στο ρεντέ κατευθέιαν μέσα στο αλέυρι. Μετά από κάθε τριψιά, ανακάτεβα τα τρίματα του βιτάμ στο αλεύρι. Για να μην κολάει το βιτάμ στον ρεντέ, το βουτούσα κάθε τόσο στο αλέυρι και οταν τελέιωσε το τρίψιμοτο μίγμα έμοιαζε ήδη με ψίχουλα! Ανοιξα μια λακουβιτσα στο αλέυρι και πρόσθεσα ένα αυγό και αρκετό γάλα ώστε να γίνει η ζύμη μαλακία χωρίς να κολλάει. Αφησα την ζύμη στο ψυγειο για μία ώρα περίπου. Για να γίνουν τα πιτσάκια λαφρυά και τραγανά χωρίς να είναι υπερβολικά μπισκοτένια, άνοιξα την ζύμη σε λεπτό-λεπτό φύλλο και έκοψα σε κύκλους. Έφτασα τα πιτσάκια μέχρι αυτό το σημείο το βράδυ και τα άφησα στο ψυγείο καλύμένα με λαδόκολλα.

Την επόμενη μέρα συναρμολόγησα και έψησα τα πιτσάκια σε δυνατό φούρνο (200 βαθμούς) μεχρι να ροδίσει το τυρί. Έφτιαξα μερικά με μοτσαρελα και τοματα, άλλα με τριμένο τυρί τομάτα και σαλάμι και ακόμη μια τρίτη έκδοση με πέστο και κατσικίσιο τυρί.

Με την ίδια ακριβώς ζύμη έφτιαξα και λουκανοπιτάκια. Έκοψα την ζύμη σε ροδέλες και τύλιξα τα μίνι λουκανικάκια. Έγιναν αρκετά νόστιμα.

Tuesday 21 October 2008

Η χαρά του παιδιού.

Τα κατάφερα! Επιτέλους κατάφερα να φτιάξω κάτι που τα παιδάκια της φίλης μου λάτρεψαν πραγματικά! Και άλλες φορές τους άρεσαν πραγματάκια που είχα φτιάξει αλλα για πρώτη φορά πραγματικά ενθουσιάστηκαν! Πως τα κατάφερα? Χρησιμόποιώντας βιομηχανοποιημένα υλικά-ευτυχώς τα ταρτάκια τα είχα φτιάξει μόνη μου.


Ταρτάκια

Πάστα σοκολάτας (η αγαπημένη μου φυσικά είναι η Μερέντα αλλα εμείς δεν είχαμε).

Μινι σμάρτις για διακόσμηση


Γέμισα τα ταρτακια με τη σοκολάτα με κορνέ. Διακόσμησα με τα σμάρτις. Τα παιδιά τα λάτρεψαν. Τι αδικία!

Sunday 19 October 2008

Εξυπνάκια

Προσπάθησα ακόμη μια συνταγή για σοκολατένια μπισκοτάκια με σμάρτις και κάτι παρόμοια κουφετάκια που έφερα απο τις διακοπές στο Κουρακάο. Πλάκα είχαν, πάντως την επόμενη φορά δεν θα βάλω σμάρτις (τσιγγουνιές) και θα προτιμήσω κομάτια πραγματικής σοκολάτας.

Μισό βιτάμ
Ίση ποσότητα ζάχαρης
150 γρ αλέυρι
30 γρ κακάο
50 γρ λιωμένη κουβερτουρα
1 κοφτλο κουταλάκι σόδα
Μια γερή πρέζα αλάτι
1 αυγό
Κοματάκια σοκολάτα (αντε καλά σμαρτις
if you must)

Ανακάτεψα όλα τα υλικά μαζι. Το μίγμα πρέπει να είναι αρκετά σφιχτό. Έβαλα μεγάλες κουταλιές μίγματος στο ταψί μου και τα έψησα για 10-15 λεπτά στους αγαπημένους μου 175 βαθμούς.

Monday 13 October 2008

Σε έξι μήνες πάλι

Η τούρτα μπλακ φόρεστ είναι στενότατα συνδεδεμένη στο μυαλό μου με την τελευταία μέρα του Μάρτη. Στις 31 μαρτίου του 82 πάντως δεν φάγαμε τούρτα βλάκ φόρεστ. Δεν θυμάμαι καθόλου τι φάγαμε, μάλλον κατι απλό – ήταν άλλωστε μεσοβδόμαδα.

Πάντως για πολλά χρόνια μετά και για ακόμη πιό πολλά χρόνια ακόμη θα γιορτάζουμε τα πιο αγαπημένα γεννέθλια με αυτήν ακριβώς την τούρτα.


Όπως με όλα τα κλασικά γλυκά, υπάρχουν διάφορες εκδόσεις και παραλλαγές. Η τελειότερη, φυσικά, είναι της μαμάς μου και μόνο αυτή αξίζει να μπει στο ηλεκτρονικό μου τετράδιο. Παραθέτω την συνταγή ολοκλήρη και με κάθε λεπτομέρια.

Παντεσπάνι

4 αυγά

1 φλυτζάνι ζάχαρη

1/2 φλυτζάνι αλευρι

1/2 φλυτζάνι κακάο

1 κουταλάκι μπέικιν παουντερ

Γέμιση/στόλισμα

500μλ κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σφιχτή σαντιγυ με

100γρ ζάχαρη άχνη

1 μεγάλη κονσέρβα/βάζο κεράσια ή βύσινα (450γρ περίπου)

1 κουταλάκι κορν φλάουερ

1 πλάκα σοκολατα κουβερτούρα

Λικέρ κεράσι (η Κιρς!)

Για το παντεσπάνι, χτυπησα τα αυγά με την ζάχαρη πολύ καλά, μέχρι να ασπρίσουν και να διπλασιαστούν σε όγκο. Κοσκινίσα απο πάνω το αλέυρι με το κακάο και το μπέικιν και δίπλωσα προσεκτικά όλο το μίγμα. Έψησα το παντεσπάνι σε μια κουμπωτή φόρμα, για περίπου 45 λεπτά στους 175 βαθμούς. Το άφησα να κρυώσει και να τραβήξει αρκετά πριν το χωρίσω στα δύο. Το καλύτερο είναι να φτιάξω το παντεσπάνι απο τις 30 Μαρτίου.

Στράγγιξα τα βύσινα από το ζουμί τους και τα φύλαξα χωριστά. Με το ζουμί έφτιαξα μια ελαφριά 'σαλτσα' για να στολίσω την τούρτα. Το έβαλα σε κατσαρολάκι να ζεσταθεί χωρίς όμως να βράσει. Σε αυτή την φάση, αν η κονσέρβα είναι πολύ ξινή, θα μπορούσα να προσθέσω λίγο ζάχαρη. Πάντως καλό είναι τα φρούτα να είναι ξινούτσικα και να απογειώνουν την τούρτα που διαφορετικά γίνεται υπερβολικά γλυκιά. Έλιωσα το κορν φλαουερ σε περίπου 2 κουταλιές της σούπας κρύο νερό και το πρόσθεσα στο ζεστό ζουμι. Συνέχισα να ζεσταίνω/βράζω, μέχρι το ζουμί να δέσει, χωρίς όμως να γίνει και υπερβολίκά σφιχτό. Το άφησα να κρυώσει (σφιγγει ακόμη περισότερο!).

Για να συναρμολογίσω την τούρτα, έβρεξα το πρώτο δισκάκι από παντεσπάνι με λικέρ και άπλωσα μια γεναία στρώση κρέμας, πέταξα μερικά απο τα κερασάκια (πρεπει να περισέψουν αρκετά για το στόλισμα) και έτριψα μισή περίπου πλάκα κουβερτούρας. Ο καλύτερος τρόπος για να τρίψω την σοκολάτα είναι με το ειδικό εργαλείο για το καθαρισμα πατάτας-ο καθένας όπως βολέυεται βέβαια. Εβαλα το δέυτερο δισκάκι και το έβρεξα με λικέρ. Άπλωσα κρέμα πάνω στην τούρτα. Αράδιασα τα κερασάκια μου όμορφα όμορφα από πάνω και έριξα προσεΠάνω από τα κεράσια έτριψα την υπόλοιπη σοκολάτα. Έτοιμη!

Sunday 12 October 2008

για παρέες χαρταετικές (ή αλλίως www.curacaokites.com)

Τι παράξενο όνομα για γλύκό! Γιατι, πράγματι λέμε την πάστα φλώρα έτσι? Η ζύμη παρεπιπτόντως είναι τρομερά βολική και την χρησιμοποιώ για γλυκές και αλμυρές τάρτες.

1 πακέτο βιτάμ
400 αλέυρι
Πρέζα αλάτι
4-5 (ή και παραπάνω) κουταλιές νερό
2-3 φλυτζάνια μαρμελάδα

Ανακάτεψα το αλέυρι με το αλάτι, έτριψα το βιτάμ στο αλέυρι μέχρι να μοιάσει με ψίχουλα. Ανακάτεψα τα ‘ψίχουλα’ με αρκετό νερό μέχρι να γίνει ζύμη. Άφησα την ζύμη για πάνω από μισή ώρα στο ψυγείο (να σφίξει το βιτάμ αλλά και να τραβήξει και η γλουτένη του αλευριού). ‘Εβγαλα την ζύμη απο το ψυγείο και χώρισα περίπου το ένα τρίτο. Άνοιξα το μεγαλύτερο κομάτη σε χοντρό φύλο και το άπλωσα στο όμορφο μπλέ μου ταψάκι. Άπλωσα μπόλικη μαρμελάδα ροδάκινο. Για το ‘καλαθάκι’ απο πάνω, άνοιξα την υπόλοιπη ζύμη σε φύλο, έκοψα σε λωρίδες και τις άπλωσα ‘σταυρωτά’. Άλοιψα το ΄καλαθάκι’ με αραιωμένο κρόκο και ‘εψησα το γλυκό 30-25 λεπτά στους 175 βαθμούς.

Friday 10 October 2008

Εξαιρετικά αφιερωμένο

Ωραίο το μπλε πιατάκι, ε; Αντάξιου του απίθανου γαλακτομπούρεκου της θείας Σοφίας. Η αυθεντική συνταγή, όπως την έμαθε η μαμά μου απο την θεία εδώ και καμια 20αριά χρόνια, είναι για τρίγωνα. Το κάθε φύλο τυλιγεται τριγωνικά με μια κουταλίτσα κρέμα, και τα τρίγωνα ψήνονται και σιροπιάζονται όπως και το απλωτό γαλακτομπούρεκο.

½ κιλό φύλα μπακλαβά
1 λίτρο γάλα
1 ½ φλιτζάνι σιμιγδλι ψιλό
1 ½ « ζάχαρη
4 αυγά
2 βανίλιες



Σιρόπι:
4 φλιτζάνια ζάχαρη
3 « νερό
½ λεμόνι τον χυμό

Ζέστανα το γάλα με την ζάχαρη και έριξα το σιμιγδάλι, ανακατέυοντας μέχρι η κρέμα να πήξει . Την κατέβασα από την φωτιά και έριξα τα αυγά ελαφρά κτυπημένα και ανακατεύουμε γρήγορα για να μην ψηθούν πρόσθεσα και 50 γρ. βούτυρο και τις βανίλιες. Ανακάτεψα καλά καλά. Άπλωσα τα μισά φύλα στο πυρέξ μου βουτυρόνοντας τα, άπλωσα την κρέμα και τα υπόλοιπα φύλα. Έκοψα το γλύκο (σαν πίτα κάπως) και το έψησα για μια ώρα περιπου στους 150 βαθμούς. Το έβγαλα και το σιρόπιασα με το κρύο σιρόπι.

Monday 6 October 2008

Να' μαστε

Αν και το φετινό καλοκαίρι ήταν υπερβολικά πολύ βροχερό παρ’ολα αυτα τώρα που ο καιρός έχει ‘σφίξει’ για τα καλά, μου λείπει. Ακόμη πιο πολύ και από τον χειμώνα, με ζορίζει το φθινόπωρο. Με στεναχωρεί αυτή η εποχή. Δεν μπορώ να με χαροποιήσω με τίποτε και δεν με συγκινούν οι ζωηρόχρωμες κολοκύθες, ούτε τα καινούργια μυρωδάτα μήλα. Ίσως τα καλά φθινοπωρινά δαμάσκηνα να μπορούσαν να δώσουν το απαραίτητο χρώμα αλλά δεν τα βρήκα ακόμη στην αγορά. Τέλως πάντων έφτιαξα ένα μυρωδάτο, μαλλον χειμωνιάτικο, κεικ με μπαχαρικά.

Τα κεικ αυτά, στην Ολλανδία, ονομάζονται ‘κεικ πρωινού’ (ontibijtkoek) και είναι πολύ παραδοσιακά. Είναι επίσης και πολύ υγειηνά. Δεν περιέχουν λιπαρά, ούτε αυγά. Αν και η συνταγή μου χρησιμοποιεί γάλα, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να αντικατασταθεί με ίση ποσότητα πορτοκαλάδας. Το κεικ αυτό λοιπόν γίνεται και νηστίσιμο!

250γρ αλέυρι που φούσκωνει μόνο του
250γρ σκούρη ζάχαρη (για χρώμα και γέυση)
1 κουταλάκι κανέλα
1 κουταλάκι κοπανισμένο γαρυφαλο
1 φλυτζάνι γάλα (αρκετό για να γίνει το μίγμα σαν κέικ)
½ φλυτζάνι ψιλοκομένα ξερά δαμάσκηνα
5 μπαλάκια τζίντζερ γλυκό ψολοκομένα
½ φλυτζάνι αμυγδαλα φιλέ

Ανακάτεψα την ζάχαρη, το αλέυρι, τα μπαχαρικά και τα ξερά φρούτα (όχι τα αμυγδαλα φιλέ) σε ένα μεγάλο μπωλ. Ανακάτεψα και το γάλα με ένα κουτάλι μέχρι το μίγμα να μοιάζει με μίγμα για κέικ.

Λάδωσα μια φόρμα του κείκ και την πασπάλισα με το αμυγδαλάκι. Έριξα το μίγμα και το έψησα για 45 λεπτά στους 175 βαθμούς.

Το κέικ βγαίνει όμορφα στολισμένο απο την φόρμα του και διατηρείται (βελτιώνεται!) για μια εβδομάδα-ίσως και παραπάνω (δεν μου έχει τύχει).