που γραφω κατι στεναχωρο σε αυτο το μπλογ. Η πρωτη μου γραφη σε αυτον τον μπλογοχωρο συμπιπτει με μια σπουδαια αφιερωση στο μπλογ της Αμαλιας Καλυβινου.
Αν καποια δεν το εχει ηδη κανει, ας ριξει μια ματια σε αυτο το μπλογ. Οχι για την κυρια Καλυβινου φυσικα αλλα για αυτην την ιδια. Προς γνωσην....
Το διαδικτυο παντως μας εβγαλε ασπροπροσωπες. Οχι πως μας χρειαζεται βεβαια, εμεις ξερουμε τι ειναι, για τους απ'εξω μιλαω που δεν φανταζονται την δυναμη του. Ενας χωρος που παιζουμε, μαλωνουμε, ερωτευομαστε και, οταν χρειαστει, ενωνομαστε σε μια σφιχτη γροθια και δειχνουμε τα δοντια μας.
Τα ημερολογια βεβαια δεν ειναι τωρινο φαινομενο. Τα ειχαν και οι παλιες αστες νοικοκυρες και οχι μονον αυτες. Οι Ladies of Langollen και αυτες μπλογ ειχαν και, αφου πεθαναν, τα μπλογ τους εκδοθηκαν. Η μονη, και μεγιστη, διαφορα ειναι οτι εμεις τα μπλογ μας τα εκδιδουμε μονες μας.
Ας ειναι... καλομπλογοτες να ειμαστε.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Απασχολεί και άντρες η μαγειρική και δη εμένα, κρίμα δεν είναι να αναφέρεσαι μόνο σε γυναίκες νοικοκυρές; εκτός βέβαια και αν είναι συγγραφικό τρικ οπότε πάω πάσο (ποιητική αδεία γαρ).
Κeep πλογing!
ναι, τζανιμ': συγγραφικο και ετσι ειναι ;-P
Post a Comment