Αντε παλι

Μεχρι προσφατα ο μονος τροπος σερβιρισματος που ηξερα για την κρυσταλιασμενη ζαχαρη ηταν σε ζαχαριερα σερβιτσιου. Με ασορτι κανατακι γαλακτος, και ασημενιο κουταλακι, πανω σε χειροποιητο καρεδακι και περιτριγυρισμενη απο διαφορα 'επισημα' και αστραφτερα
εργαλεια και σκευη.

Την καημενουλα την ζαχαρη .... Το σαββατοκυριακο λοιπον την εβαλα στο φυσικο μου οικοσυστημα-την κουζινα-και την χρησιμοποιησα σε κεικ με πολυ μεγαλη επιτυχια.


Δεν ειμαι και τοσο σιγουρη για την ορολογια, η λεξη 'κρυσταλιασμενη' ειναι δικης μου προελευσης, παντως σιγουρα ολες εχουμε δει αυτα τα μικρα η μεγαλυτερα 'διαμαντακια' ζαχαρης αποτελεσμα ανακρυσταλωσης ενος υπερ-κορεσμενου διαλυματος. Η καφετια εκδοση μαλλον περιεχει καραμελοχρωμα.

Υλικα

200γρ βιταμ
120 γρ κρυσταλιασμενη ζαχαρη (εγω χρησιμοποιησα καφετια)
1 βανιλια
3 αυγα
300γρ αλευρι που φουσκωνει
100γρ γαλα

Για την γεμιση
1 φλυτζανακι του ελληνικου καφε καυτο νερο
2 κουταλακια καφε φιλτρου
½ φλυτζανι καρυδια αλεσμενα
80γρ κρυσταλιασμενη ζαχαρη (το υπολοιπο του 200γρ πακετου δηλαδη)


Εφτιαξα το κεικ οπως συνηθως, χωρις ομως να περιμενω να αφρατεψει το βιταμ με την ζαχαρη. Τα ανακατεψα ετσι απλα να ενσωματωθουν μονο. Προσθεσα τα αυγα και το γαλα και σιγα σιγα το αλευρι. Για την γεμιση ελιωσα τον καφε στο νερο και προσθεσα τα καρυδια, οταν λιγο κρυωσε το μιγμα προσθεσα και τα κρυσταλακια της ζαχαρης. Το ζητουμενο ειναι τα κρυσταλακια να λιωσουν οσο το δυνατο λιγοτερο. Λαδωσα μια φορμα 'καρβελι' και εβαλα μια στρωση μιγματος, μια στρωση γεμισης, μια στωση μιγματος, μια στωση γεμισης και μια τελευταια στωση μιγματος. Πολυ ταλαιπωρια, την επομενη φορα που θα το φτιαξω (γιατι λεω να το καθιερωσω το κεκακι φετος τον χειμωνα) θα το βαλω σε μια στωση μονο.

Εψησα στους 180ο για μια ωρα περιπου. Αφησα το κεικ λιγο να κρυωσει στην φορμα του (κανα δεκαλεπτο περιπου), ισα-ισα να σταματησει η ζαχαρη να βραζει. Αναποδογυρισα , εκοψα, φωτογραφησα, εκανα καφε...μμμμμμμμ.