Monday, 6 October 2008

Να' μαστε

Αν και το φετινό καλοκαίρι ήταν υπερβολικά πολύ βροχερό παρ’ολα αυτα τώρα που ο καιρός έχει ‘σφίξει’ για τα καλά, μου λείπει. Ακόμη πιο πολύ και από τον χειμώνα, με ζορίζει το φθινόπωρο. Με στεναχωρεί αυτή η εποχή. Δεν μπορώ να με χαροποιήσω με τίποτε και δεν με συγκινούν οι ζωηρόχρωμες κολοκύθες, ούτε τα καινούργια μυρωδάτα μήλα. Ίσως τα καλά φθινοπωρινά δαμάσκηνα να μπορούσαν να δώσουν το απαραίτητο χρώμα αλλά δεν τα βρήκα ακόμη στην αγορά. Τέλως πάντων έφτιαξα ένα μυρωδάτο, μαλλον χειμωνιάτικο, κεικ με μπαχαρικά.

Τα κεικ αυτά, στην Ολλανδία, ονομάζονται ‘κεικ πρωινού’ (ontibijtkoek) και είναι πολύ παραδοσιακά. Είναι επίσης και πολύ υγειηνά. Δεν περιέχουν λιπαρά, ούτε αυγά. Αν και η συνταγή μου χρησιμοποιεί γάλα, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να αντικατασταθεί με ίση ποσότητα πορτοκαλάδας. Το κεικ αυτό λοιπόν γίνεται και νηστίσιμο!

250γρ αλέυρι που φούσκωνει μόνο του
250γρ σκούρη ζάχαρη (για χρώμα και γέυση)
1 κουταλάκι κανέλα
1 κουταλάκι κοπανισμένο γαρυφαλο
1 φλυτζάνι γάλα (αρκετό για να γίνει το μίγμα σαν κέικ)
½ φλυτζάνι ψιλοκομένα ξερά δαμάσκηνα
5 μπαλάκια τζίντζερ γλυκό ψολοκομένα
½ φλυτζάνι αμυγδαλα φιλέ

Ανακάτεψα την ζάχαρη, το αλέυρι, τα μπαχαρικά και τα ξερά φρούτα (όχι τα αμυγδαλα φιλέ) σε ένα μεγάλο μπωλ. Ανακάτεψα και το γάλα με ένα κουτάλι μέχρι το μίγμα να μοιάζει με μίγμα για κέικ.

Λάδωσα μια φόρμα του κείκ και την πασπάλισα με το αμυγδαλάκι. Έριξα το μίγμα και το έψησα για 45 λεπτά στους 175 βαθμούς.

Το κέικ βγαίνει όμορφα στολισμένο απο την φόρμα του και διατηρείται (βελτιώνεται!) για μια εβδομάδα-ίσως και παραπάνω (δεν μου έχει τύχει).



4 comments:

Provato said...

επιτέλους! :-) καλό φθινόπωρο!

Anonymous said...

Καλώς όρισες!
Μας έλειψες πολυ! Εμείς εδώ (Κύπρος) έχουμε ακόμα λιακάδα αλλά λέω να το κάνω το κέικ σου και να καλέσω μερικούς φίλους για πρωινό. Δεν είναι τέλεια τα Κυριακάτικα πρωινά με τεμπελιά, εφημερίδες και ωραία καλούδια?
καλό χειμώνα!
Κωνσταντίνα

Μελενια said...

και σε'σένα προβατίνι καλα ρομαντογραφίματα

Κωνσταντίνα, σας ζηλευω-τρομερά! στείλε μας λίγουλάκι ήλιο :-)

Juanita La Quejica said...

Μου χτύπησε την πόρτα το άρωμα της συνταγής σου!