Saturday 6 October 2007

Χουχουλια γιαγιας Αννας

Η γιαγια η Αννα εφτιαχνε αυτα τα ψωμακια συνηθως το χειμωνα. Δεν την ειδα ποτε να τα φτιαχνει αλλα συχνα τα εβρισκα στην κουζινα της, σκεπασμενα με μια πετσετα, ετοιμα για ‘κλεψιμο’.

Τα χουχουλια της γιαγιας ηταν μαλλον απλα στην εφαρμογη, φτιαγμενα με ζυμη ψωμιου, σταφιδες, ζαχαρη και κανελα. Προσπαθησα να τα στολισω λιγο παραπανω και να κανω την ζυμη πιο πλουσια. Επισης, τα εφτιαξα το βραδυ και τα εβαλα στο ψυγειο. Φουσκωσαν ομορφα ολη νυχτα και το πρωι τα εβαλα στο φουρνο. Το αποτελεσμα ηταν ζεστα, γλυκα ψωμακια, την στιγμη που τα θελεις.

5 φλυτζανια αλευρι, πανω-κατω (εξαρταται απο το αλευρι)

1 φακελακι ξερη μαγια

1/3 πακετου βιταμ

1 φλυτζανι γαλα

3 αυγα

½ φλυτζανι ζαχαρη

Πρεζα αλατι

Γεμιση

½ φλυτζανι ζαχαρη

½ χουφτιτσα σταφιδες

½ πακετο βιταμ

3 κουταλιες σουπας αλευρι

1 γεματο κουταλακι κανελα

Περιπου οπως φτιαχνουμε τσουρεκια, ζεστανα το γαλα, το βιταμ, την ζαχαρη και το αλατι μεχρι να μισολιωσει το βιταμ και να ζεσταθει το γαλα, χωρις να καψει. Ανακατεψα περιπου το μισο αλευρι (γιατι δεν ημουν σιγουρη ποσο θα ‘παρει’) με την μαγια και εριξα το μειγμα του γαλακτος. Προσθεσα και τα αυγα και ανακατεψα καλα με το συρμα. Αρχισα να ριχνω και το υπολοιπο αλευρι και ζυμωσα καλα καλα (οπως για ψωμι). Αφησα την ζυμη μου να φουσκωσει. Για την γεμιση ανακατεψα την ζαχαρη με το αλευρι και την κανελα και 'εκοψα' μεσα το βιταμ .

Οταν η ζυμη φουσκωσε, την χτυπησα να κατεβει και την απλωσα σε χοντρο φυλλο (ποσες φορες θα γραψω αυτη τη φαση το μπλογ?). Απλωσα την ζυμη, την γεμισα, την τυλιξα, εκοψα σε χουχουλια και τα εβαλα σε λαδωμενο ταψι. Τα σκεπασα με μεμβρανη και τα εβαλα στο ψυγειο.

Το αλλο πρωι, τα εψησα σε ζεστο φουρνο (λιγο λιγοτερ απο 200ο C) για μιση ωρα. Ηταν τελεια.



10 comments:

luna said...

poli kalo kati san Rosinenschnecke.Tha to dokimasw kai isos xari se esena apofigoume auta tou fournarikou tis gwnias.

virginia Diakaki said...

ego vrika prosfata ena tetradio tis progiagias moy me tis sintages tis. itan apo tin kaso. dystyxvs omos einai poli diskolo na vgalo noima....

Μελενια said...

@Luna σπανια λεω ΄ναι ναι να τα κανεις'. Ομως αυτα να τα δοκιμασεις. Εφαγα ενα και τα υπολοιπα (8) τα εστειλα με την φιλη μου στους συναδερφους της...ακομη τα σκεφτομαι και σχεδιαζω ποτε να τα ξαναφτιαξω. Αναρωτιεμαι αν μπαινουν καταψυξη μετα το ψησιμο, θα το δοκιμασω.

@ Χ πολυ κριμα που δεν βγαζεις νοημα. Γιατι ομως? Θα ηταν τρομερα ενδιαφερον αν τα καταφερνες

Anonymous said...

μελένια γέμισε το pc μου σάλια! παλιο-γλυκο-κόριτσο!

Anonymous said...

Καλημέρα,

μόλις τα έφτιαξα και σας λέω τις εντυπώσεις, τις δικές μου, των παιδιών μου και των συναδέλφων μου: εξαιρετικά!

Βέβαια τα έκανα λίγο πιο "ελαφρά" μειώνοντας το βούτυρο της γέμισης σε 50 γρμ. και πάλι τέλεια!

Τα έβαλα χθες το βράδυ στο ψυγείο, άλλη έκπληξη για μένα, που πίστευα ότι μόνο με την ζέστη φουσκώνουνε και τα έψησα σήμερα το πρωί, σε αερόφουρνο, 200 βαθμούς, ένα τεταρτάκι.

Και σε άλλα με υγεία!

Λιλίκα

Μελενια said...

Καλημερα Λιλικα, ευχαριστω που μας το ειπες! Καλα ζαχαροπλαστευματα ;-)

Αρχοντία said...

Αχ, Μελένια είχα καιρό να έρθω, και είδα τα χουχούλια! Μόλις έγραψα μια παρόμοια συνταγή, στην πιο φτωχή της έκδοση. Και γω από τη γιαγιά μου την θυμήθηκα!!

Anonymous said...

Μουχούλια τα έλεγαν στο χωριό μας τα έφτιαχναν το Πάσχα και λόγω της γιορτής τα τύλιγαν σταυρωτά.Η μητέρα μου τα φτιάχνει ακόμα.

elsa said...

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΟΥΧΟΥΛΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΣΙΝΤΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ !!!

spartacos77 said...

Μουχούλια τα λένε ακόμα και σήμερα τα κάνει η μάνα μου