Saturday 4 August 2007

Ζεστη, ζεστη, ζεστη (και καταιγιδες)

Η τελευταια συνταγουλα απο τον προηγουμενο Σαββατοκυριακο (εχουμε και δουλειες) ειναι αλμυρη. Πριν απο χρονια ειχα φτιαξει για πρωτη φορα ρολο ψωμιου με γεμιση πιτσας. Τους αρεσε παρα πολυ και μου ζητησαν να το ξανακανω.




Οπως ολες οι συνταγες με ζυμη ψωμιου, χαριζει αφανταστη ικανοποιηση στην παρασκευη του και η υφη της μαλακης ελαστικη ζυμης που ανταποκρινεται στο ζυμωμα, ειναι ανταμοιβη απο μονη της. Η νοστιμοτατη γευση ειναι bonus.

Υλικα

1/2 κιλο αλευρι
1 φακελακι ξηρη μαγια
λιγη ριγανη
χλιαρο νερο
λιγο αλατι
1 κουταλια της σουπας ζαχαρη

για την γεμιση
1 κουτι αποφοιωμενα τοματακια
ζαμπον
τριμμενο κιτρινο τυρι.


Για να φτιαξω την ζυμη του ψωμιου, ανακατεψα ολα τα στεραια υλικα μαζι σε μια λεκανιτσα και προσθεσα και αρκετο χλιαρο νερο για να φτιαξω μια μαλακη ζυμη που δεν κολλαει πολυ. Γυρισα την ζυμη σε αλευρωμενη επιφανεια και αρχησα το ζυμωμα. Το ψωμι θελει πολυ αγαπη στο ζυμωμα. Τραβηγμα και διπλωμα και κανακευμα. Η ζυμη μαλακωνει, γινεται ελαστικη και ζωντανευει. Μετα απο κανενα 10λεπτο ζυμωμα, εχει γινει κατι σαν μπαλονι γεματο νερο, κατι σαν στρουμπουλη κοιλιτσα στην υφη. Την επεστρεψα στη λεκανιτσα και την σκεπασα με μεμβρανη. Την εβαλα καπου να μην κρυωσει (αυτο παντως με το τυλιγμα σε κουβερτα δεν το καταλαβα ποτε!) και την αφησα ησυχη. Μετα περιπου μια ωρα η ζυμη ειχε φουσκωσει και την ταρακουνησα για να ξεφουσκωσει. Αυτες οι πρωτες φουσκαλες ειναι πολυ drama queens: μεγαλες, αβεβαιες και οχι και πολυ χρησιμες. Ξανα ζυμωσα λιγακη την ζυμη και την ανοιξα σε χοντρο παραλληλογραμο φυλο. Απλωσα τη γεμιση και τυλιξα σε ρολο. Λαδωσα καλα μια μακρουλη φορμα του κεικ (θα επρεπε να την ειχα καλυψει και με λαδοκολλα τελικα) και εβαλα μεσα το ρολο. Το αλειψα με λιγο ελαιολαδο, το σκεπασα με πλαστικη μεμβρανη και το εβαλα στο ψυγειο. Η ζυμη ψωμιου, φουσκωνει ΚΑΙ στο ψυγειο, αλλα αργα. Πηγα λοιπον για ασκηση και οταν επεστρεψα (περιπου δυωρο) το ρολο ειχε και αυτο φουσκωσει. Το εβαλα σε προθερμασμενο φουρνο (περιπου 180C) και το εψησα για περιπου μια ωρα.

6 comments:

Carol said...

please,you have to make this one again!it was very very delicious!when please?

Μελενια said...

When?? When???? whenever someone very very special asks me. hmmmm who would that be??????

Anonymous said...

μελένια μου...
τί τρυφερά που περιγράφεις τα της ζύμης..
εγώ πάλι δεν το αγαπώ καθόλου το ζύμωμα!
το ψωμάκι σου πάντως πολύ με προκαλεί να το δοκιμάσω :)

elie said...

Το έφτιαξα και ήταν νοστιμότατο! Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δυσκολεύτηκα να το κόψω σε όμορφα κομάτια (αν και το άφησα να κρυώσει πριν το επιχειρήσω). Επίσης η λαδόκολλα δυσκόλεψε πιο πολύ τα πράγματα (κόλλησε πάνω στο ψωμάκι, κλαψ!), την άλλη φορά θα λαδώσω καλά καλά τη φόρμα και δεν θα βάλω λαδόκολλα.

Μελενια said...

Μολις ειδα το σχολιο σου Elie. Καλα που το ειπες, γιατι ειχα σκοπο να χρεισημοποιησω λαδοκολα την επομενη φορα-ισως φορμα σιλικονης να βοηθουσε καλυτερα? Μαλλον αυτο θα δοκιμασω Εμενα μου κολησε το κασερι που ξεφυγε με το ψησιμο. Παντως τα κομματια βγηκαν καλα (αν και εβαλα τον καλεσμενο μου να τα κοψει χαχαχα)

elsa said...

ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ !!!!!!