Την Κυριακη ερχεται η καλη μου συναδερφος, αυτη που εχουμε περασει 6 χρονια στο ιδιο γραφειο, με τον φιλο και τα παιδια της για καφε ‘α λα Μελενια’. Απο το προηγουμενο Σαββατο κιολας αρχισαν οι συζητησεις με την resident φωτογραφο του blog για το ποια θα βαλει σκουπα, ποια θα σφουγγαρισει κτλ. Ακρη θα βγαινει, δεν μπορω να αποφασισω ποια μισει περισσοτερο την φασινα.
Περιμενοντας λοιπον τις επισκεψεις μου και επειδη φανταζομαι οτι το Σαββατο θα καθαριζω, δοκιμασα σημερα μια καινουργια συνταγη για ζυμη ταρτας. Την βασισα σε μια συνταγη απο ενα παλιο ενθετο εφημεριδας και εφτιαξα μικρα ταρτακια που εβαλα στην καταψυξη. Την Κυριακη, πριν ερθουν, θα τα γεμισω.
Για να δοκιμασω την ζυμη, και επειδη μου τρυπησε την μυτη, εφτιαξα και μερικα ταρτακια με μαρμελαδα πορτοκαλι περασμενη απο σιτα. Ωραια τα ταρτακια αλλα δεν μπορω να πω οτι ειδα μεγαλη διαφορα. Την επομενη φορα, λεω να επιστρεψω στην σταθερη συνταγη που χρησιμοποιω παντα. Φορ δε ρεκορντ παντως, ιδου:
Υλικα
1 βουτυρο φρεσκο
160 γρ αχνη
400 γρ αλευρι
2 αυγα
2 κροκους
1 φακελλακι βανιλια
Πρεζα αλατι
Αφησα το βουτυρο να μαλακωσει και το χτυπησα με το συρμα με την αχνη. Προσθεσα τα αυγα και τους κροκους μαζι με την βανιλια. Χτυπησα παλι καλα και αρχισα να ριχνω λιγο λιγο και το αλευρι. Στο τελος, εβαλα χερακι και ζυμωσα το ολο. Το αφησα στο ψυγειο για κανα δυωρο να σφιξει καλα. Ανοιξα φυλλο, εκοψα κυκλακια και εψησα στην φορμα για ταρτακια (κατι σαν το μαφινοταψι αλλα με πιο ριχες υποδοχες) για 20-30 λεπτα σε μετριο φουρνο. Τα ταρτακια με την μαρμελαδα τα εψησα γεμισμενα.
No comments:
Post a Comment