Εχω μια 5χρονη γειτονοπουλα που με επισκεπτεται συχνα πυκνα και παντα θελει να φτιαξουμε ‘ταρτα’. Καμια φορα φτιαχνουμε κιολας. Πριν απο λιγο καιρο με πετυχε μολις ειχα γυρισει απο την λαικη με 6 κιλα φραουλες. Ανεβηκε στην καρεκλα και με ‘βοηθουσε’ να τις πλυνω και να κοψω τα κοτσανακια. Πρεπει να εφαγε πανω απο ενα κιλο φραουλες εκεινη την μερα-αλλο ενα κιλο εγω, οποτε:
Υλικα
4 κιλα ζαχαρη
Χυμος ενος λεμονιου
Εκτελεση
Επλυνα και καθαρισα τις φραουλες μαζι με την γειτονοπουλα. Τις εβαλα ολοκληρες (κανονικα τις μεγαλες θα επρεπε να τις ειχα κοψει στην μεση αλλα ολες τις μεγαλουτσικες τις τρωγαμε κατευθειαν) σε κατσαρολα και εριξα και την ζαχαρη. Εβαλα την κατσαρολα στο ψυγειο και πηγα για αλλα παιχνιδια. Την αλλη μερα (Κυριακη) η φραουλες κολυμπουσαν στο πιο ρουμπινι σιροπι. Εκανα πετρα την καρδια μου και τις εβαλα στη φωτια. Τις εβρασα μεχρι να ‘δεσουν’. Εριξα και το λεμονι και τις εδωσα μια βραση.
Η μικρουλα ξαναηρθε και εψαχνε τις φραουλες. Της εδωσα ενα βαζακι μαρμελαδα και προσπαθησα να τις εξηγησω οτι οι φραουλες δεν υπαρχουν αλλα βρισκονται μεσα στην μαρμελαδα. Δεν μπορει να το καταλαβει και ακομη και τωρα (εχθες για την ακριβεια) ειναι απογοητευμενη που οι φραουλες εξαφανιστηκαν.
No comments:
Post a Comment